అమ్మ ........ (Mother)

పుట్టిన గడ్డమీద
పండిన ప్రతి ధాన్యం గింజను 
తన రక్తంతో తడిపి 
తాను ఆకలి చావుకు గురయ్యేచోట ..... 

కాలి క్రింద భూమి 
కదలిపోయే చోట ....... 

నిటారుగా నిలబడలేక 
కుప్పకూలి పోయేచోట .... 

అమ్మల్ని , అక్కల్ని 
చెల్లెళ్ళని , కూతుళ్ళని 
అత్యాచారం చేసేచోట ....... 

పిడికిలి బిగించి 
కొడవలి పడుతుంది ........ . మా అమ్మ. 

ఆడతనం , అంటరానితనాల మధ్య 
రోకలి బండకింద చితికిన 
దోస బద్దై రోదిస్తుంది  ......... మా అమ్మ. 

పని నుండి పొద్దుపోయి రాగానే 
కొంగు ముడి విప్పి 
కొబ్బరి ముక్కలో , కందికాయలో 
పెసరకాయలో, అలసందలో పెడుతూ ........ 
నువ్వు 'అంబెడ్కర్ ' అంత కావాలి '' నాన్నా... '' అంటూ 
తన తల మీద నుండి ఈ పని భారాన్ని 
తగ్గించమని కోరేది  ......... 'మా అమ్మ '. 

పగలనక రేయనక పనిచేస్తూ .... 
కష్టాల కన్నీళ్ల లో 
తడిచి ముద్దయిన  ......... 'మా అమ్మ ' ను 
చూస్తుంటే  ........ 
''ప్రభు '' పాదాల చెంత 
కన్నీరు మున్నీరయిన 
ఆ 'మద్గలేని మరియమ్మ ' గుర్తొచ్చేది ......
తన భారాన్నంతా తీసివేయమన్నట్లు ....... 

మోట బావి దగ్గర ....... ''మా అమ్మ ''
నీళ్ళు తోడుతుంటే ..... 
'యాకోబు ' బావి దగ్గర 'సమరయ స్త్రీ ' లా 
''మెస్సయ్య '' కోసం వేచి చూసినట్లుండేది ..... 

ఆకలి మంటలు , అవమానపు మాటలు 
పేదరికపు చారల భారాన్నంతా మూటకట్టిన ....... 'మా అమ్మ '
కట్టెల మోపులా మోసుకొస్తావుంటే ...... 
ప్రపంచ 'పాప' భారాన్నంతా  '' శిలువ '' లో మోస్తున్న 
''యేసయ్య '' కల్వరి ప్రయాణం లా ఉండేది ..... 
ఈ ఆకలి కేకలు  ''సమాప్తం '' అయ్యాయి అని 
వినాలని ఊరిచివర వీధుల్లో ఎదురుచూస్తూ ఉండేది ..... ''మా అమ్మ ''


(కట్టెల మోపుతో పొద్దుగూకి ఇంటికొచ్చిన మా అమ్మ ... యాదిలో ... 14-03-2006)
  రచన : వేమయ్య 



Comments

Popular posts from this blog

NARENDRA JADHAV’S OUTCASTE: A MEMOIR- A STORY OF THE METAMORPHOSIS OF DALITS

Poisoned bread: protest in Dalit short stories.

FIGURES OF SPEECH