ఓ మాతంగి..ఓ బసివి..

ఓ మాతంగి..ఓ బసివి..
_______________
ఆధిపత్య కులరాబందులు
వేటాడే సరదాకై
గుడిసెల్ని చెరపట్టి
ఆడతనాన్నీ, అమ్మతనాన్నీ
నడివీధిన నడిపించి కామ కళ్ళకావరం తో
వికటంగా నవ్వినపుడేంచేసామని సమర్ధించుకొందాం?
గోవునేమో మాతను చేసి, మనసారా పూజించి,
గుడిసెలోని పసి బిడ్డకు మాతంగని ముద్రవేసి
దేవుడిపేర దోచుకుంటే సైతం
తప్పురా అని ముక్కోటిదేవతల్లో ఒక్కడైనా
ముందుకొచ్చి ప్రశ్నించని
అత్యాచారాల వేదభూమిలో ఆడబిడ్డకేం విలువుందని..
పారిస్ కై ప్రార్దిద్దాం.?
సందుకో దేవాలయం
గొందుకో దేవుడూ కొలువైన దేశంలో
వెలివేతల్ని ప్రశ్నించని మూగదేవుళ్ళ రాజ్యంలో..
ఖైర్లాంజీ హత్యాచారాలు ప్రతినిత్యం చెలరేగుతున్నా
స్థంభం చీల్చుకురాడేంటో యే నరసిమ్హావతారుడూ ?
కులకాంతలకే చీరలిచ్చే నికృష్టులే దేవుళ్ళైన హెచ్చుతగ్గుల భారతంలో
అట్టడుగువర్గపు మగువ మాంసం విచ్చలవిడిగా
రెడ్లైట్ ఏరియాల పాలౌతుంటే
మనం మాత్రం పారిస్ కై ప్రార్ధిద్దాం..
సామాన్యులు పూటకో తీరున రాళ్ళదెబ్బలకు కు బలౌతుంటే
ఫుట్పాత్ లు రక్తమోడి,
గొప్పోళ్ళకు తర్పణమౌతున్న నిచ్చెనమెట్ల సమాజంలో,
మూల్నివాసుల్ని అనాధలు చేసే కుట్రల్లో
బ్రాహ్మణవాదం తలమునకలౌతూ
కుట్రలు రచిస్తున్న అత్యవసర సమయాల్లో..
మనం మాత్రం..
పారిస్ కై ప్రార్దిద్దాం.
పరువుహత్యల పందేరంలో..
అణచివేత బహురూపపు విన్యాసాల్లో
పసికందులు, నవయువతులు
అగ్నికీలల్లో వేటకొడవళ్ళతో
పిడికెడు బూడిదగా
కత్తికో కండగా
నైవేద్యాలౌతుంటే.
భిన్నత్వంలో యేకత్వం పేరుతో
పరాయి దేశాల ప్రెసిండెంట్లని నమ్మిద్దాం.
ఇంట్లో ఈగలమోతని కాశ్మీర్ శాలువాతో
అందంగా కప్పేసి
బడుగుల బ్రతుకుల్ని
అధికారపు గొడుగులుగా వాడుకుని
మతమౌఢ్యపు మంత్రాంగం
పరిపాలన గాలికొదిలి
అభివృద్ధికి నీళ్ళొదిలి
మతతత్వపు వీణలు సవరిస్తూ తిరుగుతుంటే..
మనమంతా నిష్టగా కళ్ళుమూసి..
పారిస్ కై ప్రార్ధిద్దాం..!
వైరుధ్యపు వ్యవస్థకు ఊపిర్లూదేపనిలో
సనాతన హిందూ ధర్మానికి మళ్ళీ ప్రాణంపోద్దాం,
కులహంకార క్రూరమృగం దేశాన్ని కబళించాక
తీరిగ్గా కొవ్వొత్తులు వెలిగిద్దాం,
వివక్షల దుర్గంధాన్ని ధవళవస్త్రాల చాటున బహుతెలివిగా దాచిపెట్టి
ప్రశాంతంగా మనమంతా ర్యాలీలు నిర్వహిద్దాం.
నిజాయితీ పాళ్ళేలేని మొక్కుబడి ప్రార్ధనలేగా..
కపటపు పెదవులతో..
రెండేరెండు క్షణాల్లో గడగడా వల్లించేద్దాం .(During terrorist attack on Paris)
అరుణ గోగులమండ.

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

NARENDRA JADHAV’S OUTCASTE: A MEMOIR- A STORY OF THE METAMORPHOSIS OF DALITS

Image
NARENDRA JADHAV’S   OUTCASTE: A MEMOIR-   A STORY OF THE METAMORPHOSIS OF DALITS             The new category of writing ‘Dalit literature’ has established itself as a new literary movement in several regions in India in the last four decades. Arjun dangle offers a definition of Dalit literature: “Dalit literature is one which acquaints people with the caste system and untouchability in India, its appalling nature and its system of exploitation. In other words, Dalit is not a caste but a realization and is related to the experiences, joys and sorrows, and struggles of those in the lowest stratum of society. It matures with a sociological point of view and is related to the principles of negativity, rebellion and loyalty to science, thus finally ending as revolutionary.” 1 The literal meaning of the word dalit - is one who has been trampled under feet or who has been oppressed, exploited, insulted, humiliated an...
Read more

FIGURES OF SPEECH

  FIGURES OF SPEECH... A Figure of Speech is a departure from the ordinary form of expression, or the ordinary course of ideas in order to produce a greater effect. Figures of speech  often provides emphasis, freshness of expression, or clarity. Figurative language is the opposite of literal language. Literal language means exactly what it says. Figurative language means something different to (and usually more than) what it says on the surface Functions of Figures of Speech: To arrest the attention and retain it To stimulate the imagination To excite the emotions To compel by their Force and to allure by their charm To persuade or to please Figures of Speech may be classified as under: a) Those based on Resemblance such as Allegory, Apostrophe, Euphemism, Imagery,  Metaphor, Pathetic Fallacy, Personification and Simile b) Those based on contrast such as Antithesis, Epigram, Oxymoron, Paradox and Pun c) Those based on association such as Metonymy, Symbol an...
Read more

Poisoned bread: protest in Dalit short stories.

In the late 1960s and 1970s, the state of Maharashtra in western India saw a resurgence of anti-caste political struggle and, simultaneously, an explosion of literature by writers from formerly 'untouchable' castes. (1) Writing often in anger and with a sense of urgency, the writers drew from a shared experience of caste subordination and from the low caste civil rights movement that had accompanied India's independence from the British in 1947. The writers identified themselves as Dalit, an old Marathi word meaning 'ground' or 'reduced to pieces', thus calling attention to the continuing oppression of untouchables in Indian society. Since the 1970s, the term Dalit has gained currency as a self-chosen name of political and cultural identity for untouchable communities throughout the country. The greater political consciousness and exposure to literacy that Maharashtrian Dalits experienced are embedded in historical circumstances. The area that is now the ...
Read more